XIX Ogólnopolski Tydzień Czytania Dzieciom. Powiem ci w słowach kilku, co sądzę o tym wilku

Wilk

Powiem ci w słowach kilku,

Co myślę o tym wilku:

Gdyby nie był na obrazku,

Zaraz by cię zjadł, głuptasku.

J. Brzechwa

Drugi co do wielkości drapieżnik w Polsce od wieków budził w społeczeństwie niepokój i wrogość. Kontrowersje wokół niego wciąż są aktualne. W kulturze wciąż pokutuje wizerunek złego wilka: bajka o czerwonym kapturku, o trzech świnkach, o wilku i koźlątkach, w końcu legendy o wilkołakach. 

Mało kto wie, że wilk to niedościgniony wzór rodzica, partnera i opiekuna. Człowiek mógłby się od niego wile nauczyć. Nie są nieprzyjazne ludziom. Na zwierzęta gospodarskie polują tylko wtedy gdy są głodne i boją się o swoje młode. Wilki budzą w nas lęk, ale to my jesteśmy dla nich zagrożeniem. Adam Wajrak, który wilkom poświęcił swoją książkę, opowiada, dlaczego nie musimy się ich bać.

Opis. Budowa ciała wilka przypomina znanego wszystkim owczarka niemieckiego, od którego ma jednak bardziej wydłużony tułów i węższą klatkę piersiową. Głowa charakteryzuje się dosyć szerokim czołem, krótkimi uszami i skośnie osadzonymi oczami. Kończyny są długie, ogon puszysty, noszony nisko. Ubarwienie wilka jest zmienne, a różnice uwarunkowane są wiekiem zwierzęcia, porą roku, obszarem, na którym żyje. Samce są większe od samic. 

Występowanie. Wilk szary żyje w Eurazji oraz Ameryce Północnej. W Europie najliczniej występuje w Rumuni, Jugosławii, skrajnie nielicznie na Półwyspie Skandynawskim. W Polsce spotyka się go rzadko, najczęściej na wschodzie kraju. 

Tryb życia. Wilki prowadzą koczowniczy tryb życia. Są zwierzętami stadnymi chociaż spotyka się również wilki samotniki. W ich stadzie (wataha) istnieje ściśle określona hierarchia, której ustalenie na ogół odbywa się bez walki. Na czele watahy stoi samiec i samica „alfa”. Wilki znaczą teren zapachem, ale również sygnałami głosowymi. Wycie ma duże znaczenie w czasie wędrówek - pomaga utrzymać kontakt między sobą.

Odżywianie. Żywią się głównie średniej i dużej wielkości ssakami(jelenie, dziki, sarny), nie gardząc mniejszymi zwierzętami czy padliną, a jeśli stado jest duże, wspólnie polują także na większe ssaki lub ich stada. W sprzyjających warunkach chętnie zjadają ryby. Przy braku pożywienia, lub w okresie wychowywania młodych, zdarza im się atakować zwierzęta hodowlane.

Rozmnażanie i rozwój. U wilka szarego rozmnaża się jedynie para dominująca w stadzie. Młode w liczbie 4-7 rodzą się w norze lub wykrocie. Samicą która karmi swoje młode ok. 7 tygodni, opiekuje się samiec, a także reszta stada. To samo dotyczy późniejszej opieki nad małymi wilczkami. Samodzielność wilki uzyskują w wieku 2 lat.

Zapraszamy do zabawy:

Źródło: wikipedia/ekologiapl./polskiwilk.pl/werandacountry.p