Jestem tutaj

To jeden z najpopularniejszych amerykańskich pisarzy świata, autor powieści, scenariuszy filmowych i sztuk teatralnych. 14. rocznica śmierci Sidneya Sheldona


Jeden z najpopularniejszych amerykańskich pisarzy świata, autor powieści, scenariuszy filmowych i sztuk teatralnych. Jest w Księdze rekordów Guinnessa jako najczęściej tłumaczony autor świata. Urodził się w rodzinie żydowskich Rosjan. Swoją karierę w Hollywood rozpoczął w 1937 roku jako scenarzysta filmów klasy „B”. Uczęszczał na Uniwersytet  w stanie Illinois. Po czasie służby wojskowej podczas II wojny światowej, powrócił do cywilnego życia i zaczynał pisać musicale dla broadwayowskich inscenizacji, oraz kontynuował pisanie scenariuszy. Jest laureatem prestiżowych nagród - Tony z 1959 roku za musical "Redhead" oraz jako jedyny pisarz został uhonorowany Oscarem 1947 roku jako scenarzysta komedii „Kawalerski rycerz” z Shirley Temple. Był nominowany do nagrody Emmy za scenariusz sitcomu "Marzę Jenny". 


Pisaniem powieści zajął się dopiero po ukończeniu 50. roku życia. Jego pierwsza powieść została odrzucona przez pięć różnych wydawnictw, ale w końcu opublikowana odniosła wielki sukces. Krytyka uznała Nagą twarz za najlepszą sensacyjną książkę roku, a pisarz otrzymał za nią nagrodę im. Edgara Allana Poe. Sheldon jest mistrzem tempa, napięcia i różnorodności. Fabuła każdej z jego powieści jest zawsze oparta na autentycznych wydarzeniach. Wykorzystując motywy sensacyjne, przygodowe i romantyczne, przetwarza je w pasjonujące opowieści o wielkich namiętnościach i dramatach w sceneriach pobudzających wyobraźnię – wśród poszukiwaczy złota, multimilionerów, przestępców – i umacnia ludzkie marzenia o bogactwie, sprawiedliwości i szczęściu. Pisarz był trzykrotnie żonaty. Jedyna córka Mary, będąc nastolatką zadebiutowała jako poetka i pisarka powieści. Zmarł 30 stycznia 2007 roku w Rancho Mirage, w Kalifornii w wyniku komplikacji podczas zapalenia płuc. 


Źródła: lubimyczytac.pl/wikipedia.pl
Źródła zdjęć: play.google.com

Jego powieść „Buszujący w zbożu”, jest do dziś dnia jedną z najbardziej poczytnych i dyskutowanych powieści nie tylko w Stanach Zjednoczonych. 11. rocznica śmierci Jerome'a Davida Sallingera

Jerome David Salinger urodził się 1 stycznia 1919 roku w Nowym Jorku. Był drugim dzieckiem Sola Salingera litewskiego Żyda i jego żony Marie, o korzeniach szkocko-irlandzkich. Jego rodzina była zamożna i mieszkała w pięknym apartamentowcu na Park Avenue. Młody Jerome nie potrafił dostosować się do szkolnych obowiązków, dlatego często zmieniał szkoły publiczne. W 9. i 10. klasie uczęszczał do szkoły prywatnej, gdzie odkrył w sobie talent aktorski, a prowadząc aktywny tryb życia, uczestniczył w zajęciach dodatkowych. Wystąpił nawet w kilku przedstawieniach teatralnych. Choć wykazywał się dużym talentem, ojciec sprzeciwiał się jego marzeniom, by zostać aktorem. Po ukończeniu szkoły w 1934 r. zapisał go do Valley Forge Military Academy, którą ukończył dwa lata później. Wtedy też zaczął pisać. W 1936 r. rozpoczął studia, których jednak nie ukończył. 

Jesienią tego roku ojciec wysłał go do Wiednia, by tu mógł zapoznać się z zasadami importu i produkcji mięsa. Przez kilka tygodni pracował nawet jako praktykant w ubojni mięsa w Bydgoszczy. Niedługo potem ponownie wrócił do Stanów Zjednoczonych i przez jeden semestr uczęszczał na wykłady na Ursinus College. W tym czasie pisał też teksty satyryczne, które zamieszczał na łamach tygodnika szkolnego. W 1939 r. rozpoczął naukę w Columbia University i chodził na zajęcia prowadzone przez Whita Burnetta - pisarza, który stał się jego osobistym mentorem. W 1940 r. Salinger zaręczył się z Ooną O’ Neill, związek ten nie trwał jednak długo. Po rozstaniu pisarz podjął współpracę z magazynem „The New Yorker”, na którego łamach publikował nowele. W 1942 r. został powołany do służby wojskowej, którą pełnił aż do końca II wojny światowej. W czasie pobytu w Europie nie zaprzestał pisania. 

Wojenne przeżycia wywarły duży wpływ na jego późniejszą twórczość. Po zakończeniu wojny przez sześć miesięcy pracował dla amerykańskiego kontrwywiadu. W 1945 r. poślubił Sylvię Welter i wspólnie z nią w kwietniu rok później powrócili do Stanów Zjednoczonych. Małżeństwo nie trwał jednak długo bo jedynie osiem miesięcy. 16 lipca 1951 r. ukazała się najważniejsza i jedyna znana powieść Salingera Buszujący w zbożu. Przyniosła ona pisarzowi wielką sławę, ale jednocześnie spotkała się z różnymi ocenami krytyków. Niektórzy podkreślali zwłaszcza nowatorskie podejście do ukazania problemów nastolatków, ale były też głosy krytyczne, które zarzucały książce nadmierną monotonność akcji, a także promowanie swoistych wynaturzeń i niemoralność. Buszujący w zbożu przez trzydzieści tygodni utrzymywał się na liście bestsellerów „New York Times’ a”. Wiele lat później nastąpił jednak pewien zastój i książka była wielokrotnie cenzurowana, a nawet zakazywana w niektórych krajach. W amerykańskich publicznych szkołach średnich należała z kolei do najchętniej omawianych lektur. Salinger otrzymał wiele propozycji ekranizacji dzieła, ale nigdy nie wyraził na to zgody. Po rozgłosie, który zapewnił mu Buszujący w zbożu zniknął na pewien czas z życia publicznego. 

W czerwcu 1955 r., w wieku trzydziestu sześciu lat, poślubił Claire Dougles, która dla niego porzuciła szkołę. W grudniu tego roku przyszła na świat ich córka Margaret, a w 1960 r. urodził im się syn, Matthew. Claire przeszkadzały jednak wciąż zmieniające się poglądy religijne męża i uprawiane przez niego praktyki. Dlatego w końcu go opuściła, po czym kilka miesięcy później pisarz nakłonił ją do powrotu do domu. Jerome nie mógł pogodzić rozwoju swojej kariery pisarskiej z życiem osobistym i towarzyskim, dlatego coraz bardziej izolował się od otoczenia. Żona i dzieci go opuściły, a małżeństwo zakończyło się 3 października 1967 r. rozwodem. Po wyprowadzce z Nowego Yorku zmagał się z niechcianym zainteresowaniem mediów i opinii publicznej. W 1988 r. poślubił pielęgniarkę Colleen O’ Neill. Jerome David Salinger zmarł z przyczyn naturalnych 27 stycznia 2010 r. w wieku 91 lat. W pamięci czytelników zapisał się jako autor Buszującego w zbożu, ale też ekscentryk i samotnik do końca życia walczący z niesłabnącym zainteresowaniem mediów.

Źródło: wypracowania.pl/wikipedia.org
Źródło: 
cherkov.com/thevintagenews.com/empik.pl/terebess.hu/salonliteracki.pl


To znany amerykański pisarz powieści grozy i thrillerów, któremu sam Stephen King nadał tytuł „najbardziej przerażającego człowieka w Ameryce”. 3. rocznica śmierci Jacka Ketchuma

Dallas William Mayr, lepiej znany pod pseudonimem Jack Ketchum urodził się 10 listopada 1946 roku w Livingston, w stanie New Jersey. Był jedynym dzieckiem niemieckich imigrantów. Jego ojciec, służył wojsku podczas II wojny światowej, a matka była księgową i kierownikiem biura. Studiował filologię angielską, następnie przez dwa lata uczył angielskiego w szkole średniej w stanie Massachusetts. Zawód nauczyciela nie był jednak jego powołaniem, z czego sam Ketchum zdawał sobie sprawę. Zanim jednak jego książki zaczęły siać spustoszenie na rynku wydawniczym, parał się różnych zawodów, pracował jako aktor, wokalista, agent literacki, a nawet sprzedawca drewna. Później zaczął zarabiać jako pisarz publikując swoje artykuły oraz opowiadania w różnych amerykańskich czasopismach. 


Wyznacznikiem jego drogi literackiej i wyrazem twórczej bezkompromisowości może być  kultowy już debiut Poza sezonem, wydany w 1980 roku. Po przesłaniu książki do wydawcy ten złapał się za głowę i kategorycznie stwierdził, że książka jest zbyt brutalna i krwawa, aby ją wydać w tej formie. Zatem, aby urzeczywistnić marzenia o literackim debiucie Jack Ketchum musiał zdobyć się na kompromis i wyciąć bardziej krwawe fragmenty. Mimo tych cięć publikacja i tak wywołała szok wśród wielu czytelników i spotkała się z protestami moralistów, oskarżających autora o szerzenie przemocy i pornografii. 

Fabuła prac pisarza jest często pełna brutalności, co jest potęgowane przez fakt, że bohaterami jego opowieści nie są dobrze znane w literaturze grozy potwory lub demony, lecz ludzie. Opisywany przez autora świat jest bowiem obdarty ze wszelkich pozorów i przekoloryzowanych fasad, przez co wręcz razi realizmem i wprawia w najprawdziwsze osłupienie i zgrozę. Jego najsłynniejszą powieścią jest Dziewczyna z sąsiedztwa, legendarna już opowieść o szaleństwie rodzącym się w ludzkim umyśle, i o tym jak może ono zarazić wszystkich wokół, prowadząc do eskalacji cierpienia, bólu i nienawiści. Wśród najbardziej znanych książek Ketchuma znajdują się takie tytuły jak Zabawa w chowanego, Przejażdżka, Jedyne dziecko oraz Potomstwo. Opowiadania pisarza można znaleźć zarówno w zbiorach, jak na przykład Królestwo spokoju, oraz antologiach, między innymi 15 blizn oraz 13 ran


Pisarz był wielokrotnie nagradzany za swoją twórczość, jest między innymi laureatem aż czterech Nagród Brama Stokera, które są Oscarami literatury grozy, a w 2011 roku, podczas Światowego Konwentu Horroru, przyznano mu tytuł Wielkiego Mistrza. Zmarł na raka 24 stycznia 2018 r. W Nowym Jorku w wieku 71 lat.


Źródło: wikipedia.org/merlin.pl/lubimyczytac.pl
Źródło zdjęcia: 
spectacularoptical.ca/ew.com

Zapraszamy

 

Zapraszamy

 

Zapraszamy