Jego powieść „Buszujący w zbożu”, jest do dziś dnia jedną z najbardziej poczytnych i dyskutowanych powieści nie tylko w Stanach Zjednoczonych. 11. rocznica śmierci Jerome'a Davida Sallingera

Jerome David Salinger urodził się 1 stycznia 1919 roku w Nowym Jorku. Był drugim dzieckiem Sola Salingera litewskiego Żyda i jego żony Marie, o korzeniach szkocko-irlandzkich. Jego rodzina była zamożna i mieszkała w pięknym apartamentowcu na Park Avenue. Młody Jerome nie potrafił dostosować się do szkolnych obowiązków, dlatego często zmieniał szkoły publiczne. W 9. i 10. klasie uczęszczał do szkoły prywatnej, gdzie odkrył w sobie talent aktorski, a prowadząc aktywny tryb życia, uczestniczył w zajęciach dodatkowych. Wystąpił nawet w kilku przedstawieniach teatralnych. Choć wykazywał się dużym talentem, ojciec sprzeciwiał się jego marzeniom, by zostać aktorem. Po ukończeniu szkoły w 1934 r. zapisał go do Valley Forge Military Academy, którą ukończył dwa lata później. Wtedy też zaczął pisać. W 1936 r. rozpoczął studia, których jednak nie ukończył. 

Jesienią tego roku ojciec wysłał go do Wiednia, by tu mógł zapoznać się z zasadami importu i produkcji mięsa. Przez kilka tygodni pracował nawet jako praktykant w ubojni mięsa w Bydgoszczy. Niedługo potem ponownie wrócił do Stanów Zjednoczonych i przez jeden semestr uczęszczał na wykłady na Ursinus College. W tym czasie pisał też teksty satyryczne, które zamieszczał na łamach tygodnika szkolnego. W 1939 r. rozpoczął naukę w Columbia University i chodził na zajęcia prowadzone przez Whita Burnetta - pisarza, który stał się jego osobistym mentorem. W 1940 r. Salinger zaręczył się z Ooną O’ Neill, związek ten nie trwał jednak długo. Po rozstaniu pisarz podjął współpracę z magazynem „The New Yorker”, na którego łamach publikował nowele. W 1942 r. został powołany do służby wojskowej, którą pełnił aż do końca II wojny światowej. W czasie pobytu w Europie nie zaprzestał pisania. 

Wojenne przeżycia wywarły duży wpływ na jego późniejszą twórczość. Po zakończeniu wojny przez sześć miesięcy pracował dla amerykańskiego kontrwywiadu. W 1945 r. poślubił Sylvię Welter i wspólnie z nią w kwietniu rok później powrócili do Stanów Zjednoczonych. Małżeństwo nie trwał jednak długo bo jedynie osiem miesięcy. 16 lipca 1951 r. ukazała się najważniejsza i jedyna znana powieść Salingera Buszujący w zbożu. Przyniosła ona pisarzowi wielką sławę, ale jednocześnie spotkała się z różnymi ocenami krytyków. Niektórzy podkreślali zwłaszcza nowatorskie podejście do ukazania problemów nastolatków, ale były też głosy krytyczne, które zarzucały książce nadmierną monotonność akcji, a także promowanie swoistych wynaturzeń i niemoralność. Buszujący w zbożu przez trzydzieści tygodni utrzymywał się na liście bestsellerów „New York Times’ a”. Wiele lat później nastąpił jednak pewien zastój i książka była wielokrotnie cenzurowana, a nawet zakazywana w niektórych krajach. W amerykańskich publicznych szkołach średnich należała z kolei do najchętniej omawianych lektur. Salinger otrzymał wiele propozycji ekranizacji dzieła, ale nigdy nie wyraził na to zgody. Po rozgłosie, który zapewnił mu Buszujący w zbożu zniknął na pewien czas z życia publicznego. 

W czerwcu 1955 r., w wieku trzydziestu sześciu lat, poślubił Claire Dougles, która dla niego porzuciła szkołę. W grudniu tego roku przyszła na świat ich córka Margaret, a w 1960 r. urodził im się syn, Matthew. Claire przeszkadzały jednak wciąż zmieniające się poglądy religijne męża i uprawiane przez niego praktyki. Dlatego w końcu go opuściła, po czym kilka miesięcy później pisarz nakłonił ją do powrotu do domu. Jerome nie mógł pogodzić rozwoju swojej kariery pisarskiej z życiem osobistym i towarzyskim, dlatego coraz bardziej izolował się od otoczenia. Żona i dzieci go opuściły, a małżeństwo zakończyło się 3 października 1967 r. rozwodem. Po wyprowadzce z Nowego Yorku zmagał się z niechcianym zainteresowaniem mediów i opinii publicznej. W 1988 r. poślubił pielęgniarkę Colleen O’ Neill. Jerome David Salinger zmarł z przyczyn naturalnych 27 stycznia 2010 r. w wieku 91 lat. W pamięci czytelników zapisał się jako autor Buszującego w zbożu, ale też ekscentryk i samotnik do końca życia walczący z niesłabnącym zainteresowaniem mediów.

Źródło: wypracowania.pl/wikipedia.org
Źródło: cherkov.com/thevintagenews.com/empik.pl/terebess.hu/salonliteracki.pl