122. rocznica urodzin autora powieści Na zachodzie bez zmian - Ericha Marii Remarque

Urodził się w 22 czerwca 1898 r. jako Erich Paul Remark w Niemczech. Później używał drugiego imienia Maria, oraz nazwiska Remarque. Swoją karierę pisarską rozpoczął w wieku 16 lat, kiedy zaczął pracę nad swoją pierwszą powieść, którą ukończył i wydał w 1920 roku jako Dom marzeń. Niestety okazała się ona niepowodzeniem.

W wieku 18 lat został wysłany jako żołnierz na front podczas I wojny światowej, gdzie odniósł rany postrzałowe. W szpitalu spędził 15 miesięcy i nigdy już na front nie wrócił. Po wojnie przez dwa lata był m.in. wiejskim nauczycielem, domokrążcą, korespondentem, organistą i dziennikarzem.  

W 1927 w zaledwie 6 tygodni napisał swoją najsłynniejszą powieść - Na Zachodzie bez zmian, w której opisał brutalność wojny z punktu widzenia dziewiętnastoletniego żołnierza, przedstawiciela straconego pokolenia. W 1930 r. w Stanach Zjednoczonych miała premierę filmowa adaptacja jego dzieła. W Niemczech, na skutek protestów środowisk nazistowskich z Josephem Goebbelsem na czele, film został wycofany z dystrybucji. W następnym roku pisarz przeniósł się do Szwajcarii. W tym samym 1931 r. Remarque został zgłoszony, wraz z Nicholasem Butlerem, jako kandydat do Pokojowej Nagrody Nobla. Przeciw tej nominacji protestował Niemiecki Związek Oficerów twierdząc, że powieść zniesławia niemiecką armię i jej żołnierzy.

W 1933 roku naziści z rozkazu Goebbelsa, zabronili wydawania dzieł Remarque’a i publicznie spalili jego książki. Nazistowska propaganda rozpoczęła na niego nagonkę. Rozgłaszano, iż jest potomkiem francuskich Żydów i nigdy nie brał czynnego udziału w wojnie. W 1938 r. został pozbawiony niemieckiego obywatelstwa. W tym roku powstała powieść Trzej towarzysze, trzy lata później Kochaj bliźniego. W 1939 roku E. M. Remarque na pokładzie transatlantyku „Queen Mary” wyemigrował do USA i został obywatelem Stanów Zjednoczonych. W 1948 roku wrócił do Szwajcarii. Tam, po prawie 7 letniej przerwie napisał Iskrę życia (1952). W tym czasie pisał również powieść Czas życia i czas śmierci, której tematem uczynił zbrodnie Wehrmachtu na Wschodzie (1954). Cztery lata później wyreżyserowano filmową adaptacje powieści, w której Remarque zagrał rolę profesora. W 1955 roku napisał scenariusz do austriackiego filmu Ostatni akt, przedstawiającego ostatnie dni Hitlera w bunkrze pod kancelarią Rzeszy w Berlinie. Jego powieść Nim nadejdzie lato, napisana w 1961 roku została zekranizowana przez Sydneya Pollacka w 1977 roku. Główna rolę zagrał Al Pacino. W 1962 roku wydał książkę Noc w Lizbonie. Ostatnie jego powieści z początku lat siedemdziesiątych to Na ziemi obiecanej oraz Cienie w raju.

W 1943 roku naziści aresztowali jego siostrę, Elfriede Scholz i skazali na śmierć przez zgilotynowanie. Przed wyrokiem usłyszała słowa: „Niestety twój brat zdołał nam uciec, ty, jednakże, nie uciekniesz”. Jednym z jego wydanych po wojnie bestsellerów był Łuk triumfalny. O śmierci siostry pisarz dowiedział się po wojnie. Poświęcił jej wspomnianą powieść Iskra życia, w której w poruszający sposób opisał losy ludzi w obozach koncentracyjnych o okresie III Rzeszy. Remarque był przeciw zarówno reżimowi nazistowskiemu, jak i komunistycznemu w Niemieckiej Republice Demokratycznej.

W roku 1958 ożenił się z aktorką z Hollywood, Paulette Goddard, byłą żoną Charliego Chaplina. Było to drugie małżeństwo, które przetrwało do śmierci pisarza, który zmarł 25 września 1970 roku w Locarno. Został pochowany na cmentarzu w Porto Ronco w kantonie Ticino.

W odróżnieniu do wielu innych pisarzy będących na emigracji cieszył się wysokim poważaniem i sławą, co wywodziło się między innymi z faktu, że jego pisma w pewnej części ukazały się w języku angielskim. Powieść Na zachodzie bez zmian uczyniła go wkrótce znanym na całym świecie i najbogatszym niemieckim autorem jego czasu.

Źródło: lubimyczytac.pl/bipgrafieniemieckie.pl/wikipedia 

Źródło zdjęcia: https://www.artmajeur.com/ https://www.thehaughtyculturist.com/