Stworzyła cykle Ziemiomorze i Ekumena, znakomitą literaturą fantasy, porównywaną z dziełami J.R.R Tolkiena. 91. rocznica urodzin Ursuli K. Le Guin
Ursula
Kroeber Le Guin przyszła na świat 21 października 1929 roku w Berkeley,
położonym nieopodal San Francisco. Jej ojciec, Alfred, był znanym i szanowanym
antropologiem, natomiast matka Theodore, wywodzącą się z polskiej rodziny
Krakowów badaczką indiańskiego folkloru i pisarką. Wyniesiona z domu znajomość
rytuałów, obrzędów i szamańskich praktyk, a także zainteresowanie i szacunek
dla kulturowej odmienności i różnorodności wywarły duży wpływ na pisarstwo Le
Guin, której utrzymana w konwencjach literatury science fiction i fantasy
twórczość jest wysoko ceniona również poza kręgiem miłośników fantastyki. W
pierwszej połowie lat 50. Ursula obroniła stopień licencjata, specjalizując się
w literaturze francuskiego i włoskiego renesansu. W 1952 ukończyła studia
magisterskie, rozszerzywszy specjalizację na całościową literaturę Francji i
Italii. Wkrótce potem rozpoczęła studia doktoranckie, w czasie których
wyjechała do Europy.
We Francji poznała Charlesa Le Guina, historyka, za
którego wyszła za mąż w 1953. Para wyjechała do Stanów Zjednoczonych. Autorka
zrezygnowała z kontynuowania doktoratu we Francji i rozpoczęła pracę
nauczycielki języka francuskiego oraz sekretarki. W 1959 przenieśli się do
Portland. Wcześniejsze próby literackie Ursuli nie spotkały się z ciepłym
przyjęciem recenzentów i wydawców, którzy określali je mianem nieprzystępnych.
Dopiero lata sześćdziesiąte przyniosły pierwsze sukcesy pisarskie, co wiązało
się z ponownym zwrotem w stronę zainteresowań science-fiction. Ogromną sławę
zdobyła w 1969 roku za sprawą opublikowania swojej powieści Lewa ręka ciemności,
która przyniosła jej prestiżowe wyróżnienia literackie. Powieść ta należy do
cyklu haińskiego, którego bohaterowie żyją w odległej przyszłości, gdzie
kilkadziesiąt planet zostało luźno powiązanych w Ligę Wszystkich Światów, a
później w Ekumenę. Wiele z tych utworów mówi o następstwach kontaktu pomiędzy
różnymi od siebie światami i kulturami. Współcześnie pisarka najbardziej znana
jest ze swojego popularnego cyklu powieściowego pod tytułem Ziemiomorze,
który rozpoczyna tytuł Czarnoksiężnik z Archipelagu. Mimo wątków i bohaterów
fantastycznych, wśród których pojawiają się czarnoksiężnicy, książka posiada w
sobie wiele elementów klasycznej powieści realistycznej.
W pierwszym tomie
bestsellerowej serii Le Guin ukazuje swoim czytelnikom wytrwałą i zaciętą walkę
z przeciwnościami losu, które kształtują ludzką osobowość, a także opowiada o
trudnym wchodzeniu w dorosłość i stopniowym oswajaniu się z czyhającą zewsząd
śmiercią. W twórczości pisarki wyraz znajdują przekazane przez ojca
zainteresowania antropologią kulturową. Szczególnie wyraźna w książkach Le Guin
jest fascynacja ideą anarchizmu. W wielu z jej publikacji np. Wracać wciąż do
domu oraz Wydziedziczeni pojawia się motyw utopii społecznej. W
późniejszych latach pisarka angażowała się w pracę wielu instytucji i związków
zajmujących się literaturą. Odrzuciła ona nagrodę przyznaną jej za opowiadanie
„The Diary of a Rose”. Jako przyczynę podała niewłaściwy sposób, w jaki
Stowarzyszenie Amerykańskich Pisarzy Science-Fiction potraktowało Stanisława
Lema, zawieszając jego honorowe członkostwo. Twórczość Ursuli K. Le Guin
cechuje się niezwykłą różnorodnością i głębią podejmowanych przez autorkę
problemów. W swoich dziełach zwraca ona uwagę na zagadnienia socjologiczne,
psychologiczne oraz kulturowe. Wykreowane przez nią światy zamieszkiwane są
przez różne społeczeństwa i nacje. Dzieła Ursuli K. Le Guin podzielić można na
trzy główne cykle - Ekumena, Ziemiomorze oraz Kotolotki. Oprócz powieści
tworzących te zbiory wydała autorka także wiele utworów zupełnie niezwiązanych
z opisywanymi w nich światami. Ursula K. Le Guin doczekała się trojga dzieci i
kilkorga wnucząt. Zmarła 22 stycznia 2018 roku.
Źródło: wikipedia.org/lubimyczytac.pl/merlin.pl/wypracowania.pl
Źródło zdjęć: loa.org/bunkhistory.org
Źródło: wikipedia.org/lubimyczytac.pl/merlin.pl/wypracowania.pl
Źródło zdjęć: loa.org/bunkhistory.org
Komentarze
Prześlij komentarz