Stał się wielką indywidualnością polskiego kina, któremu popularność przyniosły reżyserskie dzieła dotyczące tematyki Śląska. 2. rocznica śmierci Kazimierza Kutza

Kazimierz Kutz był polskim reżyserem, scenarzystą i pisarzem. Najbardziej znany z produkcji filmów: Krzyż walecznych, Sól ziemi czarnej oraz Zawrócony. Przyniosły mu sławę, popularność oraz wiele prestiżowych nagród. Kazimierz Julian Kutz urodził się 16 lutego 1929 w Szopienicach – dzielnicy Katowic, jako syn Franciszka i Anastazji Kuców. W późniejszych latach przyjął nazwisko Kutz, które jego przodkowie nosili w XIX wieku. Został absolwentem Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach. W latach 50. ukończył Państwową Wyższą Szkołę Filmową w Łodzi. Po studiach sprawował funkcję asystenta Andrzeja Wajdy. W 1959 roku został już samodzielnym reżyserem, a jego debiutem był obraz Krzyż walecznych. W ciągu kolejnych kilku lat wyreżyserował również takie produkcje jak Ludzie z pociągu, Ktokolwiek wie..., a także Upał. Pod koniec lat 60. napisał scenariusz, a następnie zrealizował do niego film Sól ziemi czarnej. Politycznie Kazimierz Kutz zaczął się angażować już w latach 70., kiedy to związał się z opozycją nawiązując kontakty z „Solidarnością”. Przez swoje antysocjalistyczne poglądy był inwigilowany przez Służby Bezpieczeństwa, a w stanie wojennym – również internowany. 

Po wyborach w 1997 roku reżyser został senatorem. Ponadto w latach 2001-2005 pełnił urząd wicemarszałka Senatu. Po upadku komunizmu w Polsce został dyrektorem TV Kraków oraz kontynuował działalność reżyserską. Kutz oprócz filmów miał na swoim koncie także spektakle telewizyjne, m.in. Opowieści Hollywoodu, Do piachu czy Antygonę w Nowym Jorku. Ponadto reżyser jest również autorem książki Klapsy i ścinki. Mój alfabet filmowy i nie tylko, powieści Piąta strona świata oraz zbioru felietonów Fizymatenta, które ukazywały się na łamach katowickiego dodatku do Gazety Wyborczej. W pierwszej publikacji nakreślił portrety przyjaciół i bliskich ze świata filmowego, literackiego i artystycznego, m.in. Krzysztofa Zanussiego, Andrzeja Wajdy, Tadeusza Konwickiego, Tadeusza Łomnickiego i Tadeusza Różewicza. Powieść, której akcja rozgrywa się na Śląsku, przyniosła mu wyróżnienie w postaci nominacji do Nagrody Literackiej Gdynia. Na jej podstawie w 2013 roku Teatr Śląski w Katowicach zrealizował spektakl o tym samym tytule w reżyserii Roberta Talarczyka. Był trzykrotnie żonaty. Jego ostatnią żoną była aktorka Iwona Świętochowska-Kutz. Miał  czwórkę dzieci. Pod koniec życia mieszkał w domu opieki w Józefowie. Po długiej i ciężkiej walce z chorobą zmarł 18 grudnia 2018 roku w wieku 89 lat. Urna z jego prochami została złożona na cmentarzu przy ul. Sienkiewicza w Katowicach. Uroczystość pogrzebowa miała charakter świecki. Był laureatem wielu prestiżowych nagród i medali m.in.: Złoty Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski.

Źródło: eska.pl/wikipedia.org/merlin.pl
Źródło zdjęć: galeriastalowa.pl/polskieradio24.pl/plus.dziennikzachodni.pl/