85. rocznica urodzin Haliny Poświatowskiej

Poetka urodziła się w Częstochowie 9 maja 1935 roku jako Halina Myga, jednak ksiądz wprowadził Helena zamiast Halina do księgi parafialnej chrztów i urodzin, uznając imię Halina jako nie figurujące w rejestrze świętych. Później w 1961 roku formalnie dokonała zmiany imienia. Ale to nie jedyna pomyłka – w akcie urodzenia wpisano datę 9 lipca, i ta była niejednokrotnie uważana za prawdziwą. Największy wpływ na jej przyszłe życie i zdrowie wywarły ostatnie dni przed wyzwoleniem rodzinnego miasta: od 15 stycznia 1945 aż do wyzwolenia Częstochowy Halina z rodziną ukrywała się w piwnicy. Pobyt w zimnym, wilgotnym pomieszczeniu sprawił, że zachorowała na anginę, a choroba pozostawiła po sobie nieodwracalne skutki. 

Z powodu nieuleczalnej choroby serca, większość życia spędziła w szpitalach i sanatoriach. Tam też poznała swojego przyszłego męża, Adolfa Ryszarda Poświatowskiego, także ciężko chorego na serce, malarza i studenta Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi, którego poślubiła 30 kwietnia 1954 w Częstochowie. Małżeństwo długo nie potrwało, dwa lata później została wdową. W 1958 roku przeszła poważną operację serca w Stanach Zjednoczonych dzięki zbiórce środków polonii amerykańskiej. Zamiast wrócić bezpośrednio do Polski, Poświatowska, nie zgłaszając tego polskim władzom paszportowym, złożyła wniosek o pełne stypendium w prestiżowym college’u dla bogatych dziewcząt, w Berkshires w Northampton. Stypendium zostało przyznane pomimo braku odpowiedniej znajomości języka angielskiego. Ukończyła go po trzech latach, tj. o rok szybciej niż przewidywał to tamtejszy tok studiów. Tęsknota za domem okazała się tak silna, że mimo możliwości pozostania w Stanach na studiach doktoranckich, poetka wróciła do Polski. Po powrocie zamieszkała w Krakowie. Dostała się na IV rok studiów filozoficznych na Uniwersytecie Jagiellońskim i wprowadziła się do słynnego Domu Literatów na ul.Krupniczej. Z Krakowem związane są ostatnie lata jej życia. Poetka zmarła w wyniku powikłań zakrzepowo-zatorowych po operacji serca 11 października 1967 roku w Warszawie.

Twórczość poetki jest bogata i obejmuje wiele utworów skupiających się na tematyce pozamaterialnej. Porusza zwłaszcza problematykę śmierci i miłości, podkreślając potęgę uczuć, kruchość ludzkiego ciała i istotę carpe diem. Szczególną rolę w swoich rozważaniach poświęciła postaciom kobiecym. Do dzieł Haliny Poświatowskiej należą przede wszystkim cztery tomiki poezji, z których ostatni został wydany pośmiertnie – Hymn bałwochwalczy (1957), Dzień dzisiejszy (1963), Oda do rąk (1966) oraz Jeszcze jedno wspomnienie (1968). W innym pośmiertnym zbiorze, zatytułowanym dzieła (1997), znalazły się niepublikowane wcześniej liryki, bajki dla dzieci, dramaty oraz listy, co najlepiej obrazuje jej wszechstronność. Halina Poświatowska jest szeroko docenianą do dnia dzisiejszego – co roku odbywa się Ogólnopolski Konkurs Poetycki nazwany jej imieniem. Powstało także Muzeum Haliny Poświatowskiej w Częstochowie. Także tu, w Szkole Podstawowej nr 8, istnieje izba pamięci poetki z jej pomnikiem wykonanym w naturalnych rozmiarach z żywicy przez częstochowskiego rzeźbiarza Szymona Wypycha. W roku 2007 odsłonięto w Częstochowie Ławeczkę Haliny Poświatowskiej.

Źródło: wikipedia/poezja.org