Pamiętaj że wszystko, co uczynisz w życiu, zostawi jakiś ślad. Dlatego miej świadomość tego, co robisz (Być jak płynąca rzeka) – 73 lata temu urodził się Paulo Coelho

Paulo Coelho urodził się w Rio de Janeiro 24 sierpnia 1947 roku. Jego ojciec, Pedro, był inżynierem, a matka, Ligia, zajmowała się domem. W wieku siedmiu lat rozpoczął naukę w jezuickiej szkole. To właśnie tam odkrył, że chce się zajmować pisaniem. Pierwszą nagrodę literacką zdobył w szkolnym konkursie poezji. Jego rodzice mieli jednak inne plany co do przyszłości syna. Chcieli, by został inżynierem i próbowali stłumić jego zamiłowanie do literatury. Ich upór, a także odkryte przez Paula dzieło Henry'ego Millera „Zwrotnik Raka”, obudziły w nim ducha buntu. Zaczął systematycznie łamać narzucane mu reguły. Ojciec wziął buntownicze zachowanie syna za objaw choroby psychicznej i trzy razy oddał go do kliniki psychiatrycznej.

Po ukończeniu szkoły Paulo związał się z grupą teatralną i rozpoczął pracę jako dziennikarz. W oczach klasy średniej teatr był wówczas siedliskiem rozpusty. Wystraszeni rodzice postanowili zamknąć syna w szpitalu psychiatrycznym i skierowali go na trzecie przymusowe leczenie. Po wyjściu ze szpitala pisarz stał się jeszcze bardziej zagubiony i zamknął się we własnym świecie, ale po kolejnych konsultacjach diagnoza brzmiała: “Paulo nie jest szalony i nie powinien przebywać w szpitalu psychiatrycznym. Musi po prostu nauczyć się stawiać czoło życiu”.

Trzydzieści lat po tamtych doświadczeniach napisał powieść Weronika postanawia umrzeć. Spotkała się ona z ogromnym społecznym odzewem. Coelho dostał ponad 1200 maili i listów opisujących podobne przeżycia. 22 stycznia 1999 roku senator Eduardo Suplicy odczytał fragment książki na sesji plenarnej senatu, co pomogło mu uzyskać aprobatę dla ustawy zabraniającej przymusowej hospitalizacji. Po tym okresie pisarz ku radości rodziców podjął studia prawnicze, ale niedługo potem je porzucił wracając do teatru. Lata 60 były okresem rozkwitu ruchu hipisowskiego. Nowe trendy zakorzeniły się także w Brazylii, Paulo nosił długie włosy i brał narkotyki, chcąc doświadczyć życia hippisowskiego w pełni. 

Mniej więcej w tym czasie muzyk i kompozytor Raul Seixas, poprosił o napisanie tekstów do jego piosenek. Ich druga płyta była ogromnym sukcesem. Były to pierwsze duże pieniądze dla przyszłego sławnego pisarza. Współpraca z Raulem trwała aż do 1976 roku. Coelho napisał ponad 60 piosenek i razem z przyjacielem zmienił brazylijską scenę rockową. W 1973 roku obaj przyłączyli się do Towarzystwa Alternatywnego - organizacji, która sprzeciwiała się ideologii kapitalistycznej i broniła prawa jednostki do życia w zgodzie z własną wolą, oraz kultywowała praktyki czarnej magii. Zaczęli publikować serię komiksów Kring - ha, w której domagali się zwiększenia swobód obywatelskich. Dyktatura uznała to za działalność wywrotową w związku z czym zostali zatrzymani i uwięzieni. Raula wkrótce zwolniono, ale Paulo został w więzieniu na dłużej, ponieważ uznano go za mózg całego przedsięwzięcia. 

Dwa dni po opuszczeniu więzienia Coelho został ponownie zatrzymany i przewieziony do wojskowego ośrodka tortur. Pozostał tam przez kilka dni. Później opowiada, że uniknął śmierci, gdyż udało mu się przekonać swoich prześladowców, iż jest niespełna rozumu, i że trzykrotnie przebywał w szpitalu psychiatrycznym. By dowieść obłędu próbował samookaleczać się w obecności swoich oprawców. W końcu przestali go torturować i wypuścili na wolność. Te doświadczenia głęboko wpłynęły na psychikę pisarza. Zdecydował on, iż ma już dość „doświadczania życia” i chce po prostu żyć normalnie. Znalazł pracę w wytwórni płytowej gdzie poznał swoją przyszłą żonę. W 1977 roku przenieśli się oboje do Londynu. Paulo zaczął stawiać pierwsze kroki jako pisarz, nie odnosząc jednak większych sukcesów. 

W następnym roku wrócił do Brazylii, gdzie podjął pracę jako menadżer w wytwórni płytowej. Pracował tam przez trzy miesiące, po czym rozstał się z żoną i porzucił pracę. W 1979 spotkał swoją starą przyjaciółkę, Christinę Oiticicę, z którą miał później się ożenić i która do dziś jest jego towarzyszką życia. Wyjechali oboje do Europy, gdzie zwiedzili wiele krajów. Podczas swojej podroży, za sprawą spotkanego mężczyzny, którego tożsamości nigdy pisarz nie ujawnił, poradził mu odbycie pielgrzymki. W 1987 napisał pierwszą książkę Pielgrzym, w której opisał doświadczenia z tej wędrówki i swoje odkrycie, iż w życiu najzwyklejszych ludzi zdarzają się rzeczy niezwykłe. Rok później napisał drugą, zupełnie odmienną tematycznie książkę Alchemik.

W 1990 roku opublikował Bridę, książką żywo zainteresowała się prasa. Uwaga ta, spowodowała także wyniesienie dwóch jego wcześniejszych książek na szczyty list bestsellerów. Sprzedaż Alchemika osiągnęła wielkość, jakiej nie uzyskała żadna inna książka w historii Brazylii. Pozycja ta trafiła nawet do Księgi Rekordów Guinessa. W maju 1993 roku Harper Collins wydał Alchemika w Stanach Zjednoczonych. Sukces książki w USA oznaczał początek międzynarodowej kariery. Kilku producentów z Hollywood wyraziło zainteresowanie kupnem praw do wersji filmowej, które ostatecznie w 1993 roku zakupił Warner Brothers. Paulo Coelho jest laureatem wielu prestiżowych nagród. Gościł w naszym kraju sześciokrotnie. Po Alchemiku wydał jeszcze niemal trzydzieści powieści, częściej niż raz na rok. Napisanie książki ponoć zajmuje mu tylko 15 dni.

Źródło: wyborcza.p/ lubimyczytac.pl/ paulocoelho.pl

Źródło zdjęcia: zszywka.pl/victor-mochere.com/tvn.24/planete.pl