Jego wiersze to świat pełen przygód, w którym głównymi postaciami są zwierzęta i rośliny. Pełne humoru uczą i wychowują – 122 rocznica urodzin Jana Brzechwy, klasyka literatury dziecięcej
Jan
Brzechwa, właściwie Jan Wiktor Lesman, urodził się 15 sierpnia 1898 w
Żmerynce, zmarł 2 lipca 1966 w
Warszawie. Polski poeta, autor popularnych wierszy dla dzieci oraz utworów satyrycznych,
tłumacz wybitnych rosyjskich poetów. Późniejszy bajkopisarz był wnukiem
warszawskiego księgarza i wydawcy Bernarda Lesmana i stryjecznym bratem poety
Bolesława Leśmiana. Starszemu kuzynowi zawdzięcza swój pseudonim artystyczny
Brzechwa.
Lata młodości spędził na Kresach Wschodnich. Zadebiutował jeszcze
jako nastolatek w 1915, wierszami drukowanymi w petersburskim
"Sztandarze". Dostał nawet nagrodę za wiersz poświęcony zmarłemu w
listopadzie 1916 r. Henrykowi Sienkiewiczowi. Nie wiązał jednak wówczas swej
przyszłości z karierą pisarską. Po przyjeździe do Warszawy ukończył Wydział
Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Zapisując się na studia wstąpił jednocześnie
do 36 Pułku Piechoty Legii Akademickiej i jako ochotnik uczestniczył w latach
1920–1921 w wojnie polsko-bolszewickiej.
Pisząc teksty dla przedwojennych warszawskich kabaretów, posługiwał się jeszcze pseudonimem Szer-Szeń. Rodowe brzmienie nazwiska Jan Wiktor Lesman zachował jako prawnik. Jako adwokat i ekspert w dziedzinie prawa autorskiego był współzałożycielem Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych. W 1926 r. Jan Brzechwa ożenił się po raz pierwszy, z Marią Sunderland, wnuczką siostry ojca. Kiedy w sierpniu 1928 przyszła na świat ich córka Krystyna, formalnie byli jeszcze małżeństwem, choć poeta romansował już z Karoliną Lentową, która miała zostać jego drugą żoną. Porzucenia "wspólnej kuzynki, ślicznej Marysi" nie mógł mu wybaczyć Leśmian, co przyczyniło się do kilkuletniego zerwania stosunków rodzinnych. Krysia zobaczyła ojca mając prawie dziewięć lat, właśnie na pogrzebie Bolesława Leśmiana.
Pierwszy tomik wierszy dla dzieci Tańcowała igła z nitką wydano w 1937 r. Rok po ukazaniu się pierwszego tomu z wierszami dla dzieci, wyszedł następny – Kaczka Dziwaczka. Na lata drugiej wojny światowej przypada jeden z najważniejszych okresów twórczości bajkopisarza. Napisał wówczas takie utwory, jak Akademia Pana Kleksa czy Pan Drops i jego trupa.
Pierwszy tomik wierszy dla dzieci Tańcowała igła z nitką wydano w 1937 r. Rok po ukazaniu się pierwszego tomu z wierszami dla dzieci, wyszedł następny – Kaczka Dziwaczka. Na lata drugiej wojny światowej przypada jeden z najważniejszych okresów twórczości bajkopisarza. Napisał wówczas takie utwory, jak Akademia Pana Kleksa czy Pan Drops i jego trupa.
Okupacja,
jak twierdził, wcale go nie dotyczyła, ponieważ... był zakochany. Przepełniała
go miłość do Janiny Serockiej. Była ona żoną fryzjera, zaplątanego w różne, mniej legalne interesy. Poeta zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia
w 1940 r., jednak bez wzajemności. Opowieść o tym przetrwała w zapisie Kazimierza
Brandysa: "W dniu upadku Paryża zażył truciznę, ponieważ ukochana kobieta
oznajmiła mu, że kocha innego". Środek nie zadziałał. Dwa i pół roku
później, w dniu klęski Niemców pod Stalingradem, zobaczył swoją wybrankę w
barze na Nowym Świecie. Wszedł, padł przed nią na kolana i… zemdlał. Po raz
kolejny usłyszał, że kobieta męża nie rzuci. Bajkopisarz chudł w
oczach, przez co uwydatniły się jego semickie rysy – opowiadał Brandys. Wyprowadzony z cukierni
przez dwóch cywilów, został zabrany do siedziby gestapo w alei Szucha. Tam oświadczył, że Żydem
wprawdzie nie jest, ale mogą go rozstrzelać, gdyż wcale nie zależy mu na życiu.
A czemu? Bo kobieta, którą kocha, nie chce się z nim związać. Niemcy
odreagowali wybuchem śmiechu, po czym wyrzucili go za drzwi. Przy budce
wartowniczej Brzechwa przypomniał sobie o zakupionym torciku mocca, który
został na gestapowskim biurku. Wrócił, zastukał, przeprosił, zabrał. Tak
niewiarygodny tupet zaskoczył Niemców do tego stopnia, że nie oponowali.
Ukochaną kobietę zdobył po wojnie. Ich małżeństwo przetrwało aż do śmierci
Jana.
Po
wojnie zaczął się okres względnie dobrej prosperity wierszy dla dzieci, a wręcz
znakomity dla utworów propagandowych, gloryfikujących nowo panujący ustrój i
jego przywódców. Bez względu na tak zwany wydźwięk ideologiczny satyra Jana Brzechwy
stała zawsze na najwyższym poziomie warsztatowym. Po śmierci Stalina poeta
zaprzestał twórczości na zamówienie polityczne. Pisarz
nadal wypełniał obowiązki prawnika. Jego komentarz do ustawy o prawie autorskim
z 1926, przygotowywany do druku w 1939, ocalał w formie egzemplarzy korekty
drukarskiej i został opublikowany po wojnie. Jako wybitny znawca tematu, często
wspierał głosem doradczym prezesa Związku Literatów Polskich, także podczas
wyjazdów zagranicznych.
Brzechwa
stworzył wiele niezapomnianych postaci – m.in. Pana Kleksa, Kaczkę Dziwaczkę
czy Pchłę Szachrajkę. Jego wiersze i bajki wciąż są popularne wśród
najmłodszych czytelników.
Źródło: culture.pl/biografia24.pl/wikipedia.pl
Źródło zdjęcia: wyborcza.pl/stare-kino.pl/ wikipedia.pl/encyklopedia.pwn.pl
Źródło zdjęcia: wyborcza.pl/stare-kino.pl/ wikipedia.pl/encyklopedia.pwn.pl
Komentarze
Prześlij komentarz