Świat, który już dawno przeminął, w jego utworach nabiera niezwykłego blasku. Tętni życiem, uwodzi i hipnotyzuje. 63. rocznica urodzin Pawła Huelle, pisarza zakochanego w swoim mieście
Paweł Marek Huelle urodził się 10 września 1957 roku. Prozaik, felietonista, dramatopisarz i scenarzysta. Ze strony ojca pochodzi z rodziny Austriaków, którzy, należąc do zaborców, osiedlili się w XIX wieku w Galicji. W 1945 jego ojciec przybył do Gdańska i w tym mieście pozostał. Pisarz ukończył w 1980 studia polonistyczne na Uniwersytecie Gdańskim i od razu rozpoczął pracę jako dziennikarz w Biurze Informacji Prasowej NSZZ "Solidarność". W latach 1983-1986 był nauczycielem języka polskiego, potem redaktorem w wydawnictwie Almapres. Jako krytyk literacki i poeta debiutował w "Twórczości" w 1983, potem publikował w "Tygodniku Kulturalnym". W 1987 został asystentem w Zakładzie Filozofii Gdańskiej Akademii Medycznej i wykładał historię filozofii. Od 1994 roku piastował funkcję dyrektora regionalnego ośrodka TVP. Redaguje kwartalnik artystyczny „Bliza”. W 2011 r. został kierownikiem literackim Teatru Miejskiego im. Witolda Gombrowicza w Gdyni. Jest wiceprezesem Polskiego Pen Clubu.
Prozie dał Huelle najwięcej, najpierw były opowiadania: Opowiadania na czas przeprowadzki, Pierwsza miłość i inne opowiadania, Byłem samotny i szczęśliwy, Opowieści chłodnego morza, potem powieści: Mercedes-Benz: z listów do Hrabala, Castorp, Ostatnia Wieczerza. Śpiewaj ogrody. Jest autorem tomików poezji: Wiersze i Obłoki jasne nad tobą. Huelle jest także autorem kilku dramatów: Kto mówi o czekaniu?, Ostatni kwadrans: z kroniki rodzinnej Schopenhauerów, Kąpielisko Ostrów, monodramu Pod dębami. Najnowsza książka Talita będzie miała premierę w najbliższy Dzień chłopaka 30 września. Współtworzył również z innymi pisarzami m.in.: Jerzym Pilchem, Stefanem Chwinem czy Stanisławem Barańczakiem w antologiach: Pod dobrą gwiazdą, czy Pokaz prozy . Współtworzył scenariusze do filmów O dwóch takich, co nic nie ukradli , Wróżby kumaka, NZS. Tak się zaczęło…
Za powieść Ostatnia wieczerza w 2008 roku był nominowany do Nagrody Literackiej Nike. W 2012 r. został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Jest mężem malarki Idy Łotockiej-Huelle.
Źródło: akcentpismo.pl/wikipedia.pl/
encyklopediateatru.pl
Źródło: kultura.gazeta.pl/empik.pl
Źródło: kultura.gazeta.pl/empik.pl
Komentarze
Prześlij komentarz