James Fenimore Cooper urodził się 15 września 1789 w stanie New Jersey. Amerykański powieściopisarz, autor powieści przygodowo-awanturniczych, których akcja rozgrywa się podczas walk z Indianami i Francuzami w drugiej połowie XVIII wieku. Pochodził z zamożnej rodziny ziemiańskiej. Jego ojciec, William, był sędzią i członkiem amerykańskiego Kongresu. O matce pisarza Elizabeth nie ma informacji. W wieku 14 lat Cooper rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Yale. W 1806 został z niego usunięty za różne wybryki. Następnie na pięć lat zaciągnął się do marynarki wojennej, gdzie dosłużył się stopnia oficera. Po ślubie z Susan Augusta de Lancey, która pochodziła z zamożnej rodziny z Anglii,
w 1811 odszedł z wojska. Małżeństwo doczekało się siedmiorga dzieci. Jedna z córek
Fenimore Cooper
również została pisarką. W
1826 roku rodzina przeprowadziła się do Europy, gdzie spędziła następne
siedem lat mieszkając we Francji, Anglii, Szwajcarii i Włoszech. W tym czasie autor
pełnił obowiązki konsula w Lyonie. W 1830 roku podczas swoich podróży, w Rzymie
spotkał się z Adamem Mickiewiczem. Następnie powrócili do Stanów Zjednoczonych,
do rodzinnej posiadłości. W 1831 założył w Paryżu Komitet Amerykańsko-Polski
kierujący pomocą dla powstania listopadowego.
Debiutował anonimowo w 1820 roku pozycją Ostrożność. Rok później napisał książkę
historyczną Szpieg, która przyniosła
mu rozgłos. W swoim dorobku ma ponad 60 dzieł, a największą popularność zdobył
dzięki historyczno-przygodowemu cyklowi powieści Pięcioksiąg przygód Sokolego Oka. Były to: Pogromca zwierząt, Ostatni Mohikanin, Tropiciel śladów, Pionierowie i Preria. Utwory te to romantyczny i
idealistyczny obraz osiemnastowiecznej Ameryki Północnej i zamieszkujących ją
Indian i osadników. Cechują je barwne opisy przyrody, wartka i pełna napięcia
akcja. Nadal wysoko oceniane przez krytyków i lubiane przez czytelników, stanowią
do dziś wzór przygodowej powieści indiańskiej.
Twórczość Coopera kwalifikuje się również do miana publicystyki społeczno-politycznej. Za najlepsze w tej dziedzinie uważane jest jedno z ostatnich jego dzieł Paluch szatana. W powieści zatytułowanej Pojęcie o Amerykanach wyjaśniał Europejczykom istotę charakteru Amerykanina. Jako arystokrata i ziemianin cenił ziemię i hołdował klasie ziemskiej, krytykował jednocześnie wzrastający oportunizm klasy średniej i rozwój nowoczesnego kapitalizmu. Innym nurtem jego twórczości literackiej była powieść marynistyczna. Do najbardziej znanych jego powieści z tego gatunku należy Czerwony korsarz z 1827. Pisał też eseje polityczne i książki historyczne. Jego książki zostały przetłumaczone na wiele języków i wydane w wielu krajach. Były wielokrotnie ekranizowane.
Zmarł w przeddzień swoich 62 urodzin 14 września 1851 roku na
wsi w stanie Nowy Jork.
Źródło: wikipedia.org/lubimyczytac.pl
Źródło: wikipedia.pl/lubimyczytac.pl
Komentarze
Prześlij komentarz