Cecelia Ahern urodziła się 30 września 1981 roku w Dublinie. Jest córką byłego premiera Irlandii, Bertie Ahern. Jej książki cieszą się ogromną popularnością w blisko pięćdziesięciu krajach na całym świecie. Wśród jej największych sukcesów wydawniczych nie sposób nie wymienić debiutanckiej powieści romantycznej zatytułowanej P.S. Kocham cię, która przez wiele tygodni utrzymywała się na listach bestsellerów. Na uczelni w rodzinnym mieście Ahern  uzyskała dyplom z dziennikarstwa i komunikacji medialnej, ale zrezygnowała ze studiów magisterskich, by poświęcić się karierze pisarskiej. W 2000 roku znalazła się w grupie popowej Shimma, która zajęła trzecie miejsce w irlandzkim finale Konkursu Piosenki Eurowizji. W wieku dwudziestu jeden lat napisała swoją pierwszą powieść, P. S. Kocham Cię, która odniosła natychmiastowy i spektakularny sukces. Książka doczekała się adaptacji filmowej w reżyserii Richarda LaGravenese'a. Drugą powieścią autorstwa Ahern jest Love, Rosie, wcześniej wydana również pod tytułem Na końcu tęczy. Historia opisana w formie listów obejmuje wiele lat z życia dwójki ludzi, Rosie i Alexa. Ta książka również osiągnęła numer 1 w Irlandii i Wielkiej Brytanii, a w 2005 roku zdobyła niemiecką nagrodę CORINE Award.

Źródło: lubimyczytac.pl/cecelia-ahern.com/wikipedia.org/portaldaliteratura.com/merlin.pl
Źródło zdjęcia: bookmagic.in

Małgorzata Kalicińska to polska pisarka, autorka książek obyczajowych, w tym bestsellerowej, bardzo popularnej wśród polskich czytelniczek serii Rozlewisko. Urodziła się 30 września 1956 roku w Warszawie. Wychowała się na  Saskiej Kępie, w swoim mieście studiowała w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego. Przez wiele lat pracowała w Telewizji Polskiej, m.in.: przy produkcji programów takich jak „Kawa czy herbata?” oraz „Żyć bezpieczniej”. Pewnego dnia postanowiła wyjechać na Mazury i założyć agencję reklamową „Camco-Media”, którą prowadziła wraz z mężem aż do jej upadku. Autorka wróciła wówczas do Warszawy. Zaczęła szukać innego zajęcia, wtedy zrodził się pomysł na jej bestsellerowy debiut.

 

Pisarka wydała w 2006 roku pozycję Dom nad rozlewiskiem. Powieść szybko zyskała dużą popularność –  powstały jeszcze dwie części serii: Powroty nad rozlewiskiem oraz Miłość nad rozlewiskiem. W 2009 roku, na antenie Telewizji Polskiej rozpoczęto emisję serialu nakręconego na podstawie cyklu, w którym w tytułową bohaterkę, Małgorzatę Jantar wcieliła się Joanna Brodzik. Małgorzata Kalicińska wydała również dwie książki kucharskie m.in..: Kuchnia znad rozlewiska, w których dzieli się ze swoimi ulubionymi przepisami z Polski i ze świata. Znajdziemy w nich  receptury m.in.: na bitki kijowskie, jabłka po normandzku, kulebiak, chleb ze śliwkami oraz kapustę z grochem. Wydała też książkę stanowiącą zbiór wspomnień z dzieciństwa pt. Fikołki na trzepaku, a następnie powieści Lilka. Ma dwie córki. Z jedną z nich, Barbarą Grabowską napisała: Irenę oraz Kochana moja. Rozmowa przez ocean. Małgorzata Kalicińska potrafi również pisać krótsze formy – jej opowiadania ukazały się w antologiach m.in.: Nasze Polskie Wigilie, Cicha 5, Przytulajka. Felietony jej autorstwa ukazały się w dwóch tomach Widok z mojego okna. Przepisy nie tylko na życie.

W latach 2008-2012 współpracowała z czasopismem „Bluszcz”. Od 2011 prowadzi własny blog internetowy. W 2016 roku brała udział w kulinarnym show emitowanym przez telewizję Polsat „Top Chef. Gwiazdy od kuchni” w którym zajęła 9. miejsce.

Źródło: merlin.pl/wikipedia.org
Źródło: polskieradio.pl/wiatseriali.interia.pl

Ogólnopolski Dzień Głośnego Czytania to jedno z tych wydarzeń w kalendarzu świąt nietypowych, które są zarówno przyjemne jak i pożyteczne. Inicjatywa powstała w Polskiej Izbie Książki w 2001 roku. Patronką wybrano Joannę Porazińską, wybitną pisarkę, która wiele swoich książek napisała z myślą o dzieciach. Data 29 września to właśnie dzień urodzin zasłużonej Polki. Celem święta jest propagowanie czytelnictwa wśród najmłodszych. Obchodzony jest m.in. w szkołach i bibliotekach, gdzie organizowane są sesje czytelnicze. W roli czytających wcielają się bibliotekarze, nauczyciele, starsi koledzy, strażacy czy znani aktorzy. 

Dzieci mogą też zobaczyć jak wygląda praca w bibliotece, opowiedzieć o swoich ulubionych książkach czy poznać nowe propozycje związane np. z naszymi zainteresowaniami. Książki to jedno z najlepszych źródeł wiedzy dla dzieci, do tego rozwijają wyobraźnię, pamięć, poszerzają słownictwo i znajomość gramatyki oraz przede wszystkim pozwalają przeżywać wspaniałe emocje. Głośne czytanie, co jest motywem przewodnim święta, jest z kolei dobrą okazją do budowania więzi i wspólnego spędzenia czasu dziecka z dziadkami, rodzicami, rodzeństwem czy kolegami. Warto obchodzić je każdego dnia, a jeśli każdy poświęci na nie choćby 30 minut, to będzie duży sukces.

Źródło: bimkal.pl

Kristin Hannah to amerykańska pisarka tworząca od 1990 roku. Autorka bestsellerowego Słowika. Urodziła się 25 września 1960 roku w południowej Kalifornii. Gdy była małą dziewczynką, chciała zostać baletnicą. W wieku 8 lat przeniosła się wraz z rodziną do stanu Washington, gdzie została już na stałe. Przez jakiś czas pracowała w agencji reklamowej, ale postanowiła całkowicie zmienić kierunek swojej kariery – zapragnęła zostać prawnikiem. Skończyła studia i rozpoczęła karierę prawniczą w Seattle. Jej twórczość wpisuje się w nurt poruszającej literatury kobiecej. Spod pióra autorki wyszło ponad 20 utworów. Pisaniem powieści zajęła się dopiero, kiedy zaszła w ciążę. Na skutek komplikacji musiała kilka miesięcy spędzić w łóżku – dopiero wtedy znalazła czas na to, by oddać się długo skrywanej pasji. Zabrała się więc za pisanie i pod koniec ciąży postawiła ostatnią kropkę w debiutanckiej książce Wspólnicy. 

W 1990 roku, po kilku niepowodzeniach na froncie wydawniczym, wreszcie się udało. Dostała upragniony telefon, wieszczący wydanie jej debiutu. W tamtym momencie została pełnoetatową pisarką. Jest szczęśliwa, że może się w pełni poświęcać swojej największej pasji. Następne pozycje zaczęły się ukazywać każdego kolejnego roku. Opowieści pisarki włączono także do trzech antologii m.in. : Liar's Moon in Harvest Hearts. Przedstawienia jej pisarstwa polskim czytelnikom podjęło się początkowo wydawnictwo Da Capo. W 1993 roku do księgarń trafiła pozycja Zagubieni, w której splatają się losy dwojga ludzi osaczonych przez demony przeszłości. Rok później ukazała się Błyskawica z przewrotnie wykorzystanym wątkiem autobiograficznym. Bohaterką książki uczyniła tutaj pisarkę romansów, prywatnie daleką od wdawania się w przygody miłosne. 

Słowik wydany w 2015 roku, został przetłumaczony na ponad 39 języków, a jej wersja audio została okrzyknięta audiobookiem roku. Prawa do ekranizacji Słowika oraz Wielkiej samotności zostały wykupione przez wytwórnię filmową TriStar Pictures. W pierwszym filmie główne role zagrają: Elle i Dakota Fanning. Premiera najprawdopodobniej będzie miała miejsce w grudniu 2020. Pisarka jest autorką m.in.: Zdarzyło się nad jeziorem Mystic, Odległe brzegi, Prawdziwe kolory, Wielka samotność czy Zimowy ogród. Kristin Hannah mieszka obecnie na wyspie w Bainbridge Island,  na wyspie leżącej na zachód od Seattle.

Źródło: merlin.pl/wikipedia.org/książki.wp.pl/ rmfclassic.pl
Źródło: lubimyczytać.pl/youtube.com

Źródło: merlin.pl/startbook.com/zyciorysy.pl/wikipedia.org
Źródło zdjęcia: nytimes.com/junipersports.com

F. Scott Fitzgerald to jeden z najbardziej znanych pisarzy „ery jazzu”, czyli lat dwudziestych XX wieku, którego powieści i opowiadania do dzisiaj cieszą się dużą popularnością. Książką, z którą najbardziej kojarzone jest nazwisko autora, jest pozycja Wielki Gatsby. Francis Scott Key Fitzgerald urodził się 24 września 1896 roku w irlandzkiej rodzinie w USA. Imiona otrzymał po sławnym kuzynie, autorze hymnu państwowego Stanów Zjednoczonych. Chłopiec od najmłodszych lat przejawiał talent literacki. Już jako 13-latek publikował krótkie historyjki w szkolnych gazetkach. Parę lat później, jedną z prób literackich wysłał nawet do jednego z wydawnictw, ale rękopis został odrzucony. Fitzgerald nie poddawał się jednak i tworzył dalej. Przez ostatnie lata jego życia próbował swoich sił jako scenarzysta jednak nie odniósł wielkiego sukcesu. 

Uczęszczał głównie do katolickich szkół, a kiedy przyszła pora na studia, wybrał Uniwersytet Princeton. Tam rozwijał swoje umiejętności literackie, często kosztem zajęć i wykładów na uczelni. Po czterech latach przerwał je, aby wstąpić do wojska. I wojna światowa skończyła się zanim wysłano go na front, więc wyjechał do Nowego Jorku. Tam próbował zrobić karierę w branży reklamowej, ale zarobki nadal nie były wystarczające. Zanim jednak opuścił miasteczko, oświadczył się córce sędziego i został przyjęty. Niedługo potem dziewczyna z powodów finansowych zerwała zaręczyny. Następnie wyjechał z miasta i zaszył się, aby poprawić manuskrypt, który zaczął pisać jeszcze na studiach. Książka Po tej stronie raju tym razem znalazła wydawcę i ukazała się drukiem wiosną 1920 roku. W ciągu trzech dni sprzedano cały nakład, a Francis Scott Fitzgerald stał się literacką gwiazdą Ameryki.

Wpływy z książki pozwoliły mu w 1920 wziąć ślub  z Zeldą Sayre, z którą miał córkę, Frances Scott zwaną Scottie. Żona była muzą do wielu jego utworów, a później także inspiracją tytułowej bohaterki popularnej serii gier komputerowych. Wkrótce małżeństwo stało się ikoną lat dwudziestych – nazywano ich wręcz królem i królową swojego pokolenia. Utwory, czasami napisane wspólnie, publikowano w popularnych i prestiżowych czasopismach. Dzięki temu para mogła sobie pozwolić na ekstrawaganckie i bujne życie towarzyskie, które jeszcze za ich życia obrosło legendą. Twórczość pisarza była zdominowana przez opowiadania, których napisał prawie dwieście. Stanowiły one główne źródło utrzymania rodziny. Wydał również powieści: Po tej stronie raju, Czuła jest noc, Piękni i przeklęci oraz najbardziej znaną na całym świecie, wielokrotnie adaptowaną na potrzeby kina, telewizji, radia i teatru – Wielki Gatsby. Ostatnimi pracami, jakie napisał, były opowiadania znane jako The Pat Hobby Stories oraz niedokończona powieść Ostatni z wielkich. W latach 30. życie Fitzgeraldów zaczęło przybierać tragiczną formę. Autor nie mógł sobie poradzić z wymykającym się spod kontroli alkoholizmem, jego żona przeżyła dwa ciężkie załamania psychiczne spędzając większość czasu w sanatoriach.  Scott zmarł przedwcześnie, w wieku 44 lat. Przyczyną śmierci była choroba alkoholowa, a bezpośrednio – drugi atak serca. Od 1975 jest pochowany wraz z żoną na cmentarzu przy parafii św. Marii w Rockville. 

Źródło: merlin.pl/wikipedia.org/lubimyczytac.pl/ weekend.gazeta.pl
Źródło zdjęcia: pinterest/mprnews.org/ksionshka.wordpress.com

Jesienne liście - Ewa Szelburg Zarębina

Zbigniew Nienacki to artystyczny pseudonim polskiego pisarza Zbigniewa Tomasza Nowickiego. Choć w swoim dorobku literackim zgromadził wiele różnorodnych pozycji pisanych, zarówno tych przeznaczonych dla dzieci, jak i dla dorosłych, po dziś dzień najbardziej znany jest z autorstwa serii powieści poświęconych przygodom Pana Samochodzika, w której znalazły się takie pozycje jak m.in. Pan Samochodzik i Niesamowity dwór, Pan Samochodzik i Uroczysko i Pan Samochodzik i Wyspa Złoczyńców. Zbigniew Tomasz Nowicki urodził się 1 stycznia 1929 roku w Łodzi, jako syn archiwisty oraz nauczycielki. Po ojcu przejął zainteresowania historią i dawnymi dokumentami, a od matki upodobanie do edukowania młodzieży, kształtowania ich postaw i szerzenia wiedzy. 

Gdy miał 10 lat, jego spokojne dzieciństwo zakłócił wybuch wojny. Rodzina Nowickich wkrótce została przesiedlona przez Niemców do Słupi koło Skierniewic. Wspomnienia z przeżyć zawarł po latach w powieści Podniesienie. Do Łodzi powrócili dopiero po wojnie. Przyszły pisarz rozpoczął tam edukację w gimnazjum oraz wstąpił do Związku Walki Młodych. Mimo braku matury został przyjęty do Szkoły Filmowej w Łodzi. Jesienią 1949 r. wyjechał na stypendium do Moskwy, skąd wrócił w 1950 r. Studiów jednak nie ukończył. Podjął pracę jako reporter działu rolnego i recenzent w "Głosie Robotniczym", a następnie był redaktorem w tygodniku "Odgłosy", gdzie pisał o literaturze, filmie oraz historii. Latem brał udział w ekspedycjach archeologicznych. Atmosferę obozu archeologicznego opisał w Skarbie Atanaryka.

Polski literat debiutował w 1946 roku, mając 17 lat. Publikacja pod tytułem Związek poszukiwaczy skarbów ukazywała się w odcinkach na łamach jednego z ówczesnych czasopism. Pisywał również wiersze, które publikowano w innych magazynach. W latach 50. przyjął swój artystyczny pseudonim Zbigniew Nienacki. Za właściwe rozpoczęcie jego kariery literackiej uznaje się jednak, opublikowany w 1957 roku utwór pod tytułem Uroczysko (inne tytuły: Pan Samochodzik i Uroczysko lub Pan Samochodzik i święty relikwiarz). Ta najpopularniejsza seria liczy 17 tomów. Pod względem wydarzeń chronologicznych zamyka ją tom zatytułowany Pan Samochodzik i testament rycerza Jędrzeja. Oprócz cyklu pisał również utwory dla dorosłych, m.in. Mężczyzna czterdziestoletni i Uwodziciel, a także sztuki teatralne, m.in. Termitiera oraz Golem. W latach 80. napisał także pozycję historyczną Dagome iudex, w której przedstawił początki państwa polskiego. Twórczość autora była wydawana w przekładach na wiele języków. Na motywach jego książek powstało kilka adaptacji filmowych, np. Samochodzik i templariusze i Latające machiny kontra Pan Samochodzik.

W 1952 roku wziął ślub z pracowniczką Wytwórni Filmów Fabularnych w Łodzi  Heleną Dębską, a rok później na świat przyszedł syn pary, Marek. W pierwszej połowie lat 60. porzucił jednak rodzinę, by całkowicie poświęcić się karierze. Wkrótce przeprowadził się na warmińsko-mazurską wieś i związał się z Alicją Janeczek. Śmierć Nienackiego nie położyła kresu przygodom Tomasza N.N. Kontynuacji przygód Pana Samochodzika podjęło się kilku autorów. Najsłynniejszy z nich, Andrzej Pilipiuk, który tworzył je pod pseudonimem Tomasz Olszakowski, dopisał aż 19 tomów. Do dziś w sumie 11 autorów napisało 91 tomów dalszych jego przygód. W lipcu 2020 roku wydany został przewodnik „Na tropie Pana Samochodzika” autorstwa Emila Roszewskiego. W 1990 roku pisarz zachorował na serce. Dnia 23 września 1994 roku odszedł w wieku 65 lat. Został pochowany na cmentarzu w Jerzwałdzie.

Źródło: merlin.pl/culture.pl/kultura.onet.pl
Źródło zdjęcia: nienacki.art.pl/zupelnieinnaopowiesc.com/onet.kultura.pl

Tworzyła głównie w kuchni, wychowując równocześnie dzieci i zajmując się domem. Przełomem w jej karierze była powieść Poszukiwacze muszelek, która stała się bestsellerem niemalże na całym świecie, przynosząc jej uznanie, rozgłos i wielkie pieniądze. Książka została  przeniesiona na ekran telewizyjny, a główną rolę w filmie zagrała Vanessa Redgrave. Od tamtej pory każda jej następna powieść trafiała na listy najlepiej sprzedających się książek. Opublikowała około 30 powieści. Jej twórczość była bardzo popularna w Niemczech. Tam nakręcono ponad 100 filmów na podstawie jej utworów.

W 1946 r. wyszła za mąż za Grahama Pilcher, odznaczonego za zasługi wojenne Krzyżem Wojskowym. Państwo Pilcher dochowali się czwórki dzieci i trzynaściorga wnuków. Jeden z jej synów, Robin, także jest pisarzem. W 2002 roku otrzymała od królowej Elżbiety II prestiżową nagrodę Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego. Zmarła 6 lutego 2019 roku z powodu udaru mózgu w Szkocji.

Źródło: lubimyczytac.pl/ ksiazki.wp.pl/wikipedia.org

Stephen King urodził się 21 września 1947 roku w Portland w USA. Pochodzi z rodziny o korzeniach irlandzko-szkockich. Popularny pisarz nie miał zbyt szczęśliwego dzieciństwa. Gdy miał 3 lata, jego ojciec, opuścił rodzinę. Nellie King, która została samotną matką musiała poszukiwać pracy, by utrzymać siebie i swoich synów. Po kilkuletniej wędrówce po Stanach Zjednoczonych, związanej z podejmowaniem zatrudnienia w przeróżnych miejscach, Nellie King osiadła z synami w Durham w Maine, gdzie zaopiekowała się swoimi schorowanymi rodzicami. Stephen miał wtedy 11 lat, a za sobą pierwsze próby pisarskie. Fascynował się opowieściami już od najmłodszych lat. Miał pokaźną kolekcję komiksów i lubił oglądać filmy, których fabułę zapisywał na kartkach w postaci opowiadań. To Nellie namówiła swojego syna, by zaczął pracować nad własnymi historiami. Podarowała mu na Gwiazdkę maszynę do pisania firmy Royal. 

To właśnie na niej napisał pierwsze opowiadanie, które postanowił wysłać do wydawcy. Choć nie otrzymał żadnej odpowiedzi, od tamtej pory zaczął regularne dostarczanie swojej twórczości do wydawców i redakcji. Pierwszym utworem, jaki trafił do druku, było opowiadanie zatytułowane Byłem nastoletnim rabusiem grobów. Jego publikacją zajął się wydawca Mike Garret, który postanowił zmienić tytuł na W półświecie grozy. Dla Kinga był to ogromnym sukces, który zmotywował go do dalszego działania. By dotrzeć do szerszego grona odbiorców, wraz z bratem założyli gazetkę „Szmatławiec Dave’a”. Jej nakład systematycznie rósł (od pięciu do pięćdziesięciu-sześćdziesięciu egzemplarzy), a periodyk stał się bardzo popularny w małym miasteczku w którym mieszkali. Stephen bardzo szybko zapragnął wydać własną książkę. W szkole napisał tekst oparty na filmie Studnia i wahadło, wydał go we własnym wydawnictwie, które nazwał V.I.B.,(Very Important Book – Bardzo Ważna Książka) i sprzedawał wśród swoich kolegów ze szkoły. Nakład książki wynosił 40 sztuk, a każdy egzemplarz sprzedawany był za ćwierć dolara. Nauczyciele odkryli nielegalną działalność i skonfiskowali wszystko, nawet sprzedane egzemplarze. King jednak nie poddał się i po raz kolejny zdecydował się na własną rękę wydać następną książkę. Tym razem była to Inwazja gwiezdnych stworów, której drukiem i rozprowadzaniem zajmował się w czasie wakacji. 

W kolejnych latach nauki prowadził gazetkę szkolną, pisał relacje z imprez sportowych dla lokalnej gazety oraz pracował w fabryce włókienniczej. Rodzina cały czas borykała się z problemami finansowymi, a matka pisarza podejmowała się każdej pracy. Chcąc uchronić syna przed wojskiem i wysłaniem na wojnę w Wietnamie, namówiła Stephena na studia na University of Maine w Orono. W 1970 roku King ukończył studia i został wykwalifikowanym nauczycielem języka angielskiego. Rok później ożenił się z Tabithą Spruce, która stała się nie tylko jego towarzyszką życia, ale również najważniejszym krytykiem i najwierniejszym czytelnikiem. W ich małżeństwie nie brakowało miłości, lecz brakowało pieniędzy. King podjął się pracy w pralni przemysłowej, później dostał posadę nauczyciela literatury w szkole średniej. Nigdy nie zrezygnował z pisania. Codziennie zasiadał do maszyny i przez kilka godzin starał się tworzyć nowe teksty. Napisane opowiadania sprzedawał do magazynów dla mężczyzn. Nie miał z tego zbyt dużych pieniędzy, ale mógł chociaż trochę podreperować domowy budżet. Jednak dochody jego i żony często nie wystarczały nawet na opłacenie bieżących rachunków. Sytuację Kingów odmieniła powieść Carrie, która w zamyśle pisarza miała być opowiadaniem. King zamierzał zrezygnować z pisania tego tekstu, gdyż zapowiadało się na zbyt długą formę, a on sam nie potrafił obdarzyć głównej postaci sympatią. 

Na szczęście dla czytelników i samego pisarza, jego żona przekonała go do kontynuowania pisania. Tuż przed premierą Carrie zmarła matka Kinga. Od kilku lat cierpiała na nowotwór. Carrie po raz pierwszy pojawiła się na półkach księgarni w 1974 roku. Jego kontrakt z wydawnictwem Doubleday opiewał na kwotę 400 tysięcy dolarów. Taki zastrzyk gotówki sprawił, że Mistrz Grozy mógł wreszcie porzucić pracę w szkole i zająć się wyłącznie pisaniem. Dzięki tej decyzji na rynek trafiły kolejne dzieła Kinga: Miasteczko Salem (1975), Lśnienie (1977), Bastion (1978), Strefa śmierci(1979), Podpalaczka (1980) i Cujo (1981). Praktycznie od 1977 r. King wydaje minimum jedną książkę rocznie. Jego publikacje doczekały się wielomilionowych nakładów, tłumaczeń na przeszło 30 języków, a na całym świecie można znaleźć ponad 300 milionów egzemplarzy książek z nazwiskiem Stephena Kinga na okładce. Autor aktywnie udziela się w akcjach charytatywnych. Wspiera Amerykańskie Towarzystwo Walki z Rakiem, jest fundatorem stypendiów dla uczniów szkół średnich oraz niejednokrotnie pomagał w rozwoju małych wydawnictw literackich. Autor wstrząsających powieści grozy mieszka z żoną Tabithą w Bangor w stanie Maine, mają trójkę dzieci.

Najpotworniejsze postaci wykreowane przez pisarza można spotkać w szkole, podczas podróży, w hotelu, w barze, a nawet we własnym domu. Sadystyczny policjant, samotna wariatka, zwyrodniały katecheta, nielubiana uczennica – każda z tych osób może stać się oprawcą. Bohaterowie utworów Kinga poruszają się w świecie, w którym nic nie jest pewne i raz na zawsze postanowione. Dla pisarza pojedyncza historia jest często fragmentem większej, niezwykle rozbudowanej rzeczywistości, kreowanej przez niego każdą kolejną książką. Postaci i poszczególne utwory prowadzą bowiem ze sobą szczególny dialog. Kolejne książki wiodą do królestwa władcy absolutnego, wielkiego kreatora o niezmierzonej wyobraźni. Króla, który bawi się, bawiąc i strasząc czytelnika, największą przyjemność sprawiając tym, którzy wiernie sekundują jego twórczości.

Źródło: stephenking.pl/stephenking.fandom.com/kiwiportal.pl/zyciorysy.info/sites.google.com
Źródło: ihkyiv.com/pinger.pl/about:blank/google.com/naekranie.pl

George R.R. Martin jest amerykańskim pisarzem, cieszącym się światową sławą. Urodził się 20 września 1948 w Bayonne w Stanach Zjednoczonych. Miał dwie młodsze siostry Darleen i Janet. Cała rodzina mieszkała na osiedlu niedaleko doków, gdzie pracował jego ojciec Raymond Collins Martin. George zaczął pisać w szkole podstawowej. Historie o potworach które stworzył sprzedawał innym dzieciom w swojej dzielnicy klasy robotniczej. W latach szkolnych zaczął tworzyć fan fiction na podstawie komiksów, które uwielbiał, oraz kreować nowych superbohaterów. W katolickiej szkole średniej dla chłopców, pisarz grał w drużynie szachowej i pracował nad szkolną gazetą. Ukończył studia magisterskie z dziennikarstwa w 1971 roku. Martin sprzedał swoje pierwsze opowiadanie Bohater w 1970 roku w wieku 21 lat, magazynowi science-fiction Galaxy który opublikował je w roku następnym. Na początku lat siedemdziesiątych, wyrażając swój sprzeciw wobec wojny w Wietnamie, został skierowany na służbę zastępczą do AmeriCorps. Pracował tam przy organizacji turniejów szachowych oraz wykładał dziennikarstwo. 

Po odbyciu służby zastępczej dalej pracował jako wolontariusz, w wolnych chwilach zajmując się pisaniem. W 1975 roku Martin wziął ślub z Gale Burnick. Małżeństwo nie przetrwało jednak próby czasu – para rozwiodła się po zaledwie czterech latach formalnego związku. Dwa lata później światło dzienne ujrzała pierwsza powieść pisarza, Światło się mroczy. Sukcesy odnoszone w działalności twórczej spowodowały, że wkrótce George postanowił zostać „pełnoetatowym” pisarzem. Najwcześniejsze publikacje amerykański autor podpisywał jako George Martin. Podwójne „R” przed nazwiskiem dołączył dopiero, gdy zbieżność nazwisk sprawiła, że zaczął być mylony z producentem brytyjskiego zespołu muzycznego The Beatles. Podczas gdy stał się rozpoznawalny w świecie fantasy i science fiction, Martin jeszcze nie osiągnął ogromnego sukcesu komercyjnego. Przyciągnął jednak uwagę Hollywood. Pracował jako redaktor historii w remake'u „Strefy Zmierzchu” w 1986 roku, a następnie zaangażował się w serię Piękna i Bestia, która rozpoczęła emisję w następnym roku. 

Przygoda z pisaniem książek rozpoczęła się od spisywania snów w wieku 12 lat. Następnie zaczynała je ubarwiać i tak powstała pierwsza z jej książek Martwe jezioro, którą wydała w 2008 roku. Do najbardziej znanych tytułów autorki należą: Natalii 5, Zacisze 13, a także Czy ten rudy kot to pies?. Najnowszą jej pozycją jest To nie jest mój mąż, której premiera miała miejsce 1 września 2020. Napisała również opowiadania będące antologiami: Zabójczy pocisk  i Trupów hurtowo trzech.

Sama najchętniej czyta powieści: Stephena Kinga, jego syna Joe Hilla, Joanny Chmielewskiej, Tess Gerritsen oraz Jeffery'ego Deavera. Jej osobiste zainteresowania poza literaturą oscylują wokół koni i muzyki. Kocha czarne rytmy, taniec oraz scrabble.

Źródło: empik.com/wikipedia.org/ olgarudnicka.pl/lubimyczytac.pl

Międzynarodowy Dzień Geologa nie jest (jeszcze) świętem zbyt popularnym, nie tylko wśród społeczeństwa, ale także wśród samych geologów. Do tej pory najważniejsze dla naszej instytutowej społeczności daty to 7 maja (rocznica uroczystego otwarcia Państwowego Instytutu Geologicznego w 1919 roku) i 4 grudnia (Barbórka). Jednak nic nie stoi na przeszkodzie, by do naszego świątecznego kalendarza dopisać jeszcze jedną datę - 18 września.

Hanna Cygler specjalizuje się w powieściach obyczajowych zaliczanych do literatury kobiecej. Publikuje od 2004 roku, a jej książki, wśród których znajdują się m.in.: Po cudze pieniądze, Tylko kochanka, Głowa anioła oraz Grecka mozaika cieszą się sporą popularnością. Prace nad swoją pierwszą powieścią rozpoczęła jeszcze w latach osiemdziesiątych, ale ukończyła ją w 1997 roku – wtedy zaczęła szukać szczęścia u wydawców. Okazało się, że wydawnictwa, do których się zgłosiła, nie podchodzą z entuzjazmem do „literatury kobiecej”. Podczas czekania na jakikolwiek odzew w sprawie publikacji swojej twórczości, zdążyła napisać jeszcze osiem kolejnych utworów. Kiedy dostała zielone światło na publikację, było z czego wybierać – w roku 2004 do księgarni trafiła powieść 3 razy R, opowiadająca historię trzech kobiet próbujących ułożyć sobie życie w latach dziewięćdziesiątych. 

Między 2004 a 2010 rokiem wszystkie książki Hanny Cygler przeszły bez echa – rozgłos pisarka zyskała dopiero dzięki publikacji Trybu warunkowego, która była pierwszym tomem o perypetiach Zosi Knyszewskiej. Literatka często osadza akcję swoich utworów w nieznanych sobie realiach, dzięki czemu, jak sama twierdzi, zawsze podchodzi do danego zagadnienia z entuzjazmem – bardzo lubi zbierać informacje i ciekawostki, na przykład o realiach historycznych danego okresu, kraju i społeczeństwa; zawsze jednak dokłada wszelkich starań, aby nie przytłoczyć czytelnika faktami historycznymi. Wydarzenia jej książek rozgrywają się więc równie często w czasach współczesnych, jak i w bliższej i dalszej przeszłości.

Źródło: merlin.pl/wikipedia.org/lubimyczytac.pl
Źródło zdjęcia: rebis.com.pl/ikamien.pl

Źródło: wikipedia.org/woblink.com/terazteatr.pl
Źródło zdjęcia: empik.com/manzanillosun.com/choice.npr.org/quotes.thefamouspeople.com/