Jabłonie, grusze, czereśnie i śliwy, czyli drzewa, krzewy i byliny. O znaczeniu sadów i roli sadownictwa
Sadownictwo, to dziedzina ogrodnictwa zajmująca się uprawą roślin trwałych
(wieloletnich) dających jadalne owoce, czyli roślin sadowniczych.
Zgodnie z tą definicją są to zarówno drzewa i krzewy jak i
krzewinki i byliny uprawiane w sadach i na plantacjach. Sadownictwo
jest znane od starożytności, gdy w rejonie Morza Śródziemnego
uprawiano drzewa daktylowe, figowe, oliwne oraz krzewy winorośli.
Stare odmiany drzew owocowych bardziej odporne są na choroby i szkodniki, a w późniejszym okresie swego rozwoju mniej wymagające w uprawie. Owoce aby trafić na nasz stół, nie muszą być wielokrotnie opryskiwane środkami chemicznymi. Stąd spożywanie przez człowieka owoców z takich drzew jest bardzo korzystne dla zdrowia, szczególnie dla dzieci, osób starszych oraz alergików. Stare sady przydomowe chronią przed erozją wietrzną i wodną. We wnętrzu koron i pod nimi panuje swoisty mikroklimat umożliwiający rozwój niektórym gatunkom roślin (porosty). Aleje drzew owocowych przy polnych drogach, czy nawet pojedyncze okazy wśród pól, są kryjówkami dla drobnej zwierzyny oraz miejscem jej żerowania, zwiększając różnorodność biologiczną terenu. Wysokopienne sady położone w pobliżu siedzib ludzkich, w otoczeniu których założono warzywnik – ogrody przydomowe, mają duże znaczenie dla rozrodu ptaków.
Zapraszamy do zabawy
Komentarze
Prześlij komentarz