Jego książki charakteryzują się szybką i dynamiczną fabułą, czasem poprzedzoną krótkim wstępem. Akcja powieści trwa krótko. Manierą autora jest tytułowanie rozdziałów nazwą dnia tygodnia, podaniem pory dnia lub godzin. 35. rocznica śmierci Alistaira Macleana

Alistair MacLean urodził się 21 kwietnia 1922 roku w Glasgow w Szkocji jako jeden z czworga synów protestanckiego pastora. Nauczył się angielskiego jako drugiego języka po swoim języku ojczystym gaelickim szkockim. Większość swojego dzieciństwa i młodości spędził w Daviot. Powrócił do Glasgow, gdzie ukończył Hillhead High School. W 1941 roku, w wieku 19 lat wstąpił do Królewskiej Marynarki Wojennej. W czasie II wojny światowej służył na krążowniku jako torpedysta. Walczył na północnym Atlantyku, w Arktyce, na Morzu Śródziemnym oraz na Oceanie Indyjskim. Na niektórych z tych obszarów dzieje się akcja większości jego książek. Pisarz twierdził, że w 1945 roku dostał się do niewoli japońskiej i doznał ran w wyniku tortur – jego syn jednak udowodnił, że był to jego wymysł, a Alistair MacLean został ranny w wyniku wypadku podczas ćwiczeń na okręcie. Po zwolnieniu z wojska w 1946 roku rozpoczął studia języka angielskiego na Uniwersytecie w Glasgow, pracując jednocześnie w Urzędzie Pocztowym i jako zamiatacz ulic. Ukończył studia magisterskie z wyróżnieniem, po których krótko pracował jako portier w szpitalu, a następnie podjął pracę jako nauczyciel. Debiutował opowiadaniem Dileas w 1954 roku, a następnie napisał powieść H.M.S. Ulisses (postać marynarza Ralstona jest oparta na przeżyciach autora), która stała się bestsellerem w 1955 roku. Książka sprzedała się w ćwierć miliona egzemplarzy w twardej oprawie w samej Anglii w ciągu pierwszych sześciu miesięcy od publikacji. Prawa do filmu zostały sprzedane Robertowi Clarkowi, ale film nigdy nie został nakręcony. Pieniądze zarobione na powieści oznaczały, że MacLean mógł poświęcić się pisaniu w pełnym wymiarze godzin. Jego następna powieść Działa Nawarony z 1957 roku, opowiadała o ataku na fikcyjną wyspę Navarone. Książka odniosła duży sukces, sprzedając ponad 400 tysiącach egzemplarzy w ciągu pierwszych sześciu miesięcy. 

Pisarz był niezadowolony ze zbyt wysokiego podatku płaconego od zarobków z jego pierwszych dwóch powieści, więc przeniósł się Szwajcarii, gdzie były one niższe. Planował pisać jedną powieść rocznie. W 1958 roku wydał Na południe od Jawy, opartym na jego doświadczeniach na morzach południowo-wschodniej Azji podczas II wojny światowej, oraz Ostatnia granica z 1959 roku, thrillerem o węgierskim powstaniu z 1956 roku. Jego kolejne powieści to Noc bez końca z 1959 roku i Strach jest kluczem z 1961 roku. We wczesnych latach sześćdziesiątych zdecydował się pisać pod pseudonimem Ian Stuart. Chciał w ten sposób dowieść mocy własnego talentu, a nie tylko dobrej opinii powstałej w wyniku jego debiutu. W latach 1963-1966 całkowicie zaprzestał pisania i stał się właścicielem hotelu. Powrócił do tworzenia książek, ale żadna kolejna nie została nigdy tak dobrze oceniona jak jego debiut literacki. Pisarz w późniejszym okresie zmagał się z alkoholizmem, co odbiło się na jego twórczości. Wiele z powieści MacLeana doczekało się ekranizacji, a scenariusze do kilku z nich zostały stworzone przy udziale samego pisarza lub wyłącznie przez niego. Oprócz tego, jest on autorem kilku scenariuszy, które zostały później przerobione na powieści przez innych pisarzy. W 1983 roku MacLean został uhonorowany doktoratem z literatury na Uniwersytecie w Glasgow. Pisarz zmarł na udar w wieku 64 lat w Monachium 2 lutego 1987 roku. Został pochowany w Céligny, w Szwajcarii.

Źródło: wikipedia.org/lubimyczytac.pl/last.fm
Źródło zdjęcia: www.theweek.in